ค้นเจอ 135 รายการ

ล้มลุกคลุกคลาน

หมายถึงหกล้มหกลุก เช่น ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน, โดยปริยายหมายความว่า ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด, เช่น ชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้.

คำพังเพย

ลอยลม

หมายถึงทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับคำ แห่ง เป็น แห่งหน เช่น ไม่รู้ว่าเวลานี้เขาอยู่แห่งหนตำบลใด.

สำนวนไทย

ไกลปืนเที่ยง

หมายถึงการห่างไกลความเจริญ

สำนวนไทย

เล่นกับหมา หมาเลียปาก เล่นกับสาก สากต่อยหัว

หมายถึงถ้าลดตัวไปเล่นหัวกับคนชั้นต่ำกว่า เขาก็อาจตีเสมอทำลวนลามเอา

คำพังเพย

สอดรู้สอดเห็น

หมายถึงเที่ยวเข้าไปรู้ในเรื่องของคนอื่น

คำพังเพย

จับปลาสองมือ

หมายถึงการที่คน ๆ หนึ่งทำสิ่งใดที่ยากพร้อม ๆ กัน ทำให้ล้มเหลวทั้งสองสิ่งนั้น

คำพังเพย

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

หมายถึงมีความรู้ แต่ไม่ใช้ความรู้ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร

สุภาษิต

ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า

หมายถึงรักลูกไม่เท่ากัน

สุภาษิต

รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

หมายถึงการศึกษาหาความรู้ไว้ ยิ่งมากยิ่งดี เพราะการมีความรู้มาก ไม่เหมือนการแบกข้าวแบกของ ซึ่งจะรู้สึกว่าหนักบ่า

สุภาษิต

กินปูนร้อนท้อง

หมายถึงทำอาการมีพิรุธขึ้นเอง, แสดงอาการเดือดร้อนขึ้นเอง

สำนวนไทย

พูดไปสองไพเบี้ยนิ่งเสียตำลึงทอง

หมายถึงคำพูดบางครั้งหากพูดออกไปอาจจะก่อให้เกิดผลเสียต่อตนเองหรือคนรอบข้าง หากอยู่เฉย ๆ ไม่พูดอะไรออกไปยังจะก่อเกิดผลลัพธ์ที่ดีกว่า

สุภาษิต

น้ำขึ้นให้รีบตัก

หมายถึงเมื่อมีโอกาสหรือเมื่อโอกาสมาถึงก็จงรีบคว้าหรือรีบทำ

สุภาษิต

 คำพังเพย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ