ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา), มักใช้เข้าคู่กับคำ แห่ง เป็น แห่งหน เช่น ไม่รู้ว่าเวลานี้เขาอยู่แห่งหนตำบลใด.
ประเภทสำนวน
"ลอยลม" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลได้ตรงตัว ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้ในภาษาไทย แม้จะเป็นวลีสั้นๆ แต่มีความหมายเฉพาะ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวน 'ลอยลม' เปรียบเหมือนสิ่งที่ไม่มีจุดหมายปลายทางแน่นอน ลอยไปตามกระแสลม ไม่มีที่อยู่ที่ไปที่แน่ชัด สะท้อนถึงความไร้ทิศทาง ไร้ที่ยึดเหนี่ยวหรือแผนการที่ชัดเจน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ลอยลม" ในประโยค
- หลังจากเสียตำแหน่งงานบริหาร เขาก็ชีวิตลอยลม ทำงานที่นี่ที่นั่นไปเรื่อยๆ ไม่มีความชัดเจน
- ไม่ควรปล่อยให้ชีวิตวัยรุ่นลอยลม ไปวันๆ ควรมีเป้าหมายและทิศทางที่ชัดเจน
- ความคิดเธอลอยลมเหลือเกิน วันนี้อยากทำธุรกิจนี้ พรุ่งนี้เปลี่ยนใจไปสนใจอีกอย่าง ไม่มีความแน่นอนเลย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
