ค้นเจอ 110 รายการ

ไม่รู้จักหัวนอนปลายตีน

หมายถึงไม่รู้ว่าบ้านช่องอยู่ไหน เป็นลูกหลานใคร ไม่รู้จักพื้นเพ

คำพังเพย

รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

หมายถึงการศึกษาหาความรู้ไว้ ยิ่งมากยิ่งดี เพราะการมีความรู้มาก ไม่เหมือนการแบกข้าวแบกของ ซึ่งจะรู้สึกว่าหนักบ่า

สุภาษิต

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

หมายถึงมีวิชาความรู้มาก แต่นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ตนไม่ได้ หรือเมื่อถึงคราวมีกลับไม่มีปัญญาแก้ไขให้ตัวเองรอดพ้นได้

สุภาษิต

รู้มากยากนาน

หมายถึงรู้มากเกินไปจนทำให้ยุ่งยากใจ, มักพูดเข้าคู่กับ รู้น้อยพลอยรำคาญ เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ

สุภาษิต

ตาสีตาสา

หมายถึงคนบ้านนอกไม่ค่อยรู้ไม่ค่อยทันเล่ห์เหลี่ยมคนในเมือง

สำนวนไทย

สวมเขา

หมายถึงทำความอัปยศให้แก่สามีด้วยการมีชู้โดยที่สามีไม่รู้ระแคะระคาย

สำนวนไทย

วัวสันหลังหวะ

หมายถึงคนที่ทำผิดแล้วคอยระแวงกลัวผู้อื่นจะรู้

คำพังเพย

เปิดหูเปิดตา

หมายถึงให้ได้ฟังและให้ได้เห็นมาก (มักใช้เกี่ยวกับการไปพักผ่อนหย่อนใจและหาความรู้ไปในตัว)

สำนวนไทย

วัวสันหลังขาด

หมายถึงคนที่ทำผิดแล้วคอยระแวงกลัวผู้อื่นจะรู้

คำพังเพย

อายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร

หมายถึงอายในสิ่งที่ไม่ควรอาย อันทำให้ไม่เกิดประโยชน์

สุภาษิต

เด็กเมื่อวานซืน

หมายถึงคำกล่าวเชิงดูหมิ่นหรือเชิงสั่งสอนว่ามีความรู้หรือประสบการณ์น้อย

คำพังเพย

ตาเป็นสับปะรด

หมายถึงคนที่หูตากว้างไกล ในที่นี้จะเน้นว่ามีพรรคพวกมาก ใครทำอะไร ที่ไหน จะรู้ไปหมด โดยรู้จากพรรคพวกเพื่อนฝูงหรือบริวารที่มีอยู่ทั่วไปเป็นคนส่งข่าวให้ โดยที่สำนวนตาเป็นสับปะรดนี้เกิดจากการเปรียบเทียบความสามารถในการรับรู้ข่าวสาร เรื่องราว ของบุคคลกับตาของสับปะรดซึ่งมีอยู่รอบลูก

สำนวนไทย

 คำพังเพย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ