ไม้นอกกอ

ประเภทสำนวน

"ไม้นอกกอ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความที่เปรียบเปรยพฤติกรรมหรือลักษณะของคนบางประเภท มีความหมายโดยนัยที่ต้องตีความ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และไม่ใช่เพียงวลีเฉพาะแบบสำนวนไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากความเปรียบเปรยกับต้นไม้ที่งอกอยู่นอกกอหรือกลุ่มของมันอย่างโดดเดี่ยว คล้ายกับคนที่แปลกแยกหรือไม่เข้าพวกกับคนอื่นในกลุ่มเดียวกัน อาจเนื่องจากมีความคิด นิสัย หรือพฤติกรรมที่แตกต่างจากบรรทัดฐานของกลุ่ม ดูเหมือนไม่ใช่พวกเดียวกัน หรือเป็นคนนอกในสายตาของกลุ่ม

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ไม้นอกกอ" ในประโยค

• ในที่ประชุมวันนี้ มีแต่คนเห็นด้วยกับข้อเสนอนั้น มีแค่สมชายคนเดียวที่คัดค้าน เขาเป็นไม้นอกกอเสมอในการประชุมแต่ละครั้ง
• ลูกคนเล็กในครอบครัวนี้ดูเหมือนจะเป็นไม้นอกกอ ทั้งที่พี่ๆ เรียนสายวิทยาศาสตร์กันหมด แต่เขากลับสนใจศิลปะและดนตรี

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี