การที่มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น หากคิดที่จะทำอะไรสักอย่างกับผู้อื่น ให้นึกถึงความรู้สึกของเขา ถ้าเราเป็นเขาจะรู้สึกอย่างไร
ประเภทสำนวน
"ใจเขาใจเรา" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนโดยตรงที่ให้ข้อคิดชัดเจน สอนเรื่องการมีเมตตาและเข้าใจผู้อื่น มีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องตีความเพิ่มเติม
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เป็นคำสอนที่ให้คนเอาใจเขามาใส่ใจเรา คือให้คิดถึงความรู้สึกของผู้อื่นเสมือนเป็นความรู้สึกของตนเอง สอนให้มีความเห็นอกเห็นใจ มีเมตตา และเข้าใจผู้อื่น อันเป็นรากฐานสำคัญของการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุข
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ใจเขาใจเรา" ในประโยค
- ในการทำงานร่วมกัน เราควรมีใจเขาใจเรา เข้าใจข้อจำกัดของเพื่อนร่วมงาน และช่วยเหลือกันตามกำลัง
- แม่สอนให้ลูกมีใจเขาใจเรา ไม่แกล้งเพื่อน เพราะถ้าเราเป็นฝ่ายถูกแกล้งเราก็จะรู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
