อวดรู้กับคนที่รู้เรื่องดีกว่า
แสดงความรู้หรืออวดรู้กับผู้ที่รู้เรื่องดีกว่า
ประเภทสำนวน
"เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยถึงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ต้องตีความเพิ่มเติมเพื่อเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ คือการนำความรู้ไปอวดผู้ที่เชี่ยวชาญกว่า
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
มาจากการที่มะพร้าวห้าว (มะพร้าวที่แก่จัด) เป็นมะพร้าวที่ชาวสวนย่อมรู้จักดี และมีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับมะพร้าวทุกชนิดอยู่แล้ว การนำมะพร้าวห้าวไปขายให้ชาวสวนจึงเปรียบเสมือนการนำความรู้หรือสิ่งที่อีกฝ่ายรู้ดีอยู่แล้วไปสอนหรืออวดเขา ซึ่งไม่มีประโยชน์และอาจถูกมองว่าไม่รู้จักกาลเทศะ
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" ในประโยค
- พอเธอพยายามอธิบายวิธีซ่อมรถให้ช่างยนต์ฟัง เขาก็หัวเราะและบอกว่าเธอกำลังเอามะพร้าวห้าวไปขายสวน
- อย่าพยายามเอามะพร้าวห้าวไปขายสวนเลย อาจารย์ท่านสอนภาษาไทยมาสามสิบปีแล้ว คุณจะไปแนะนำวิธีสอนให้ท่านทำไม
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม เป็นการเปรียบเปรยถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง และไม่ใช่สำนวนที่แปลตรงตัวไม่ได้
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้มีที่มาจากการที่มะพร้าวห้าว (มะพร้าวที่แก่จัด) เป็นสิ่งที่มีอยู่มากในสวนมะพร้าวอยู่แล้ว การนำมะพร้าวห้าวไปขายให้เจ้าของสวนจึงเป็นการกระทำที่ไร้ประโยชน์และน่าขบขัน เพราะเจ้าของสวนย่อมมีความรู้และเชี่ยวชาญเรื่องมะพร้าวดีอยู่แล้ว
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" ในประโยค
- อาจารย์มือใหม่คนนั้นพยายามจะอธิบายทฤษฎีฟิสิกส์ให้ศาสตราจารย์ฟัง เหมือนกำลังเอามะพร้าวห้าวไปขายสวน
- การที่นักศึกษาปี 1 พยายามสอนภาษาอังกฤษให้อาจารย์ที่จบจากอเมริกา ก็เหมือนเอามะพร้าวห้าวไปขายสวนนั่นแหละ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
