หมายถึง อาการที่หลบไปมาเพื่อไม่ให้พบ เช่น ลูกหนี้เล่นเอาเถิดเจ้าล่อกับเจ้าหนี้.
ประเภทสำนวน
"เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความที่มีลักษณะเปรียบเปรย ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่วลีสั้นๆ ที่มีความหมายเฉพาะอย่างสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
มีที่มาจากการละเล่นพื้นบ้านเก่าแก่ของไทยเรียกว่า 'เล่นล่อ' หรือ 'เถิดเจ้าล่อ' เป็นการละเล่นสมัยก่อนที่นิยมเล่นกันในช่วงเทศกาลตรุษสงกรานต์ ผู้เล่นจะเล่นกันอย่างสนุกสนานมาก จนบางครั้งลืมตัว ไม่คำนึงถึงความเหมาะสม หรือเล่นเกินพอดี จนอาจเกิดการทะเลาะวิวาทหรือบาดเจ็บได้ สำนวนนี้จึงใช้เปรียบเปรยถึงการกระทำที่มากเกินพอดี หรือร่าเริงจนเกินขอบเขตจนอาจนำมาซึ่งปัญหา
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ" ในประโยค
- ตอนนี้นักการเมืองฝ่ายค้านเล่นเอาเถิดเจ้าล่อแล้ว ถึงขั้นขุดคุ้ยเรื่องส่วนตัวของฝ่ายรัฐบาลมาพูดในสภา
- อย่าเล่นเอาเถิดเจ้าล่อนักเลย เล่นล้อหยอกล้อกันพอประมาณดีกว่า เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เอาได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
