เป็นบ้าเป็นหลัง

ประเภทสำนวน

"เป็นบ้าเป็นหลัง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นสำนวนที่มีลักษณะเปรียบเทียบ ซึ่งต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่การสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และเป็นการเปรียบเปรยพฤติกรรมหรือสถานการณ์เฉพาะแบบหนึ่ง

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้หมายถึง การทำอะไรอย่างเป็นสัดเป็นส่วน มีระเบียบแบบแผน มีขั้นตอนชัดเจน ไม่สับสนหรือกระจัดกระจาย เปรียบเหมือนบ้านที่มีโครงสร้างชัดเจน มีหลังคา มีฝาผนัง มีพื้นที่แบ่งเป็นส่วนต่างๆ อย่างเป็นระเบียบ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "เป็นบ้าเป็นหลัง" ในประโยค

• เมื่อเธอรับงานใหญ่ ต้องวางแผนให้เป็นบ้าเป็นหลัง ไม่เช่นนั้นจะทำไม่เสร็จตามกำหนด
• การจัดงานแต่งงานต้องทำให้เป็นบ้าเป็นหลัง เริ่มจากการเลือกสถานที่ จองวันที่ ส่งการ์ด ตามลำดับ จึงจะไม่วุ่นวาย
• พ่อแม่ควรสอนลูกให้เก็บของเล่นเป็นบ้าเป็นหลัง เพื่อฝึกระเบียบวินัยตั้งแต่เด็ก

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี