หน้าโลหิต

ประเภทสำนวน

"หน้าโลหิต" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำหรือวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้กันในภาษาไทย แปลตรงตัวแล้วไม่สามารถเข้าใจความหมายที่แท้จริงได้

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวน 'หน้าโลหิต' หมายถึง หน้าแดงเพราะความโกรธ หรือความละอาย โดยคำว่า 'โลหิต' แปลว่าเลือด อันเป็นสัญลักษณ์ของสีแดง สำนวนนี้จึงสื่อถึงสภาวะทางอารมณ์ที่แสดงออกทางสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดง เพราะเลือดสูบฉีดแรงขึ้นจากอารมณ์รุนแรง

ตัวอย่างการใช้สำนวน "หน้าโลหิต" ในประโยค

• เมื่อถูกจับได้ว่าโกหก เขาทำหน้าโลหิตด้วยความละอาย ไม่กล้าสบตาใคร
• พอได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ที่ไม่เป็นธรรม เธอทำหน้าโลหิตด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามควบคุมอารมณ์ไว้

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี