คำพังเพย

คำพังเพย

สูงนักมักโค่น

หมายถึง โดดเด่นเกินไป มักมีภัยแก่ตนเอง

 หมายเหตุ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

 ภาพประกอบ

  • คำพังเพย: สูงนักมักโค่น หมายถึงอะไร?, หมายถึง โดดเด่นเกินไป มักมีภัยแก่ตนเอง

 คำพังเพยที่คล้ายกัน

กาในฝูงหงส์ หมายถึงอะไร ตามใจปากมากหนี้ หมายถึงอะไร ตึงนักมักขาด หมายถึงอะไร นกกระจอกเลี้ยงไม่เชื่อง หมายถึงอะไร ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ หมายถึงอะไร รักนักมักหน่าย หมายถึงอะไร รักสนุกทุกข์ถนัด หมายถึงอะไร สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง หมายถึงอะไร หย่อนนักมักยุ่ง หมายถึงอะไร เลือกที่รักมักที่ชัง หมายถึงอะไร เลือกนักมักได้แร่ หมายถึงอะไร โลภนักมักลาภหาย หมายถึงอะไร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "สูงนักมักโค่น"

 คำพังเพย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "คำพังเพย"