สำเนียงบอกภาษากิริยาส่อสกุล
หมายถึง การแสดงออกทางการพูดหรือกิริยามารยาท ที่จะชี้ให้เห็นถึงพื้นฐานการในการเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน
หมายเหตุ
คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย
สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
ภาพประกอบ สำเนียงบอกภาษากิริยาส่อสกุล
คำพังเพยที่คล้ายกัน
คางคกขึ้นวอ หมายถึงอะไร ชี้โพรงให้กระรอก หมายถึงอะไร บอกเล่าเก้าสิบ หมายถึงอะไร ผู้ดีแปดสาแหรก หมายถึงอะไร พูดเป็นนัย หมายถึงอะไร สอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ หมายถึงอะไร สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง หมายถึงอะไร สิ้นประตู หมายถึงอะไร สีซอให้ควายฟัง หมายถึงอะไร สี่เท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง หมายถึงอะไร สูงนักมักโค่น หมายถึงอะไร ไก่แก่แม่ปลาช่อน หมายถึงอะไร
