ล้วงคองูเห่า

ประเภทสำนวน

"ล้วงคองูเห่า" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยถึงการกระทำที่เสี่ยงอันตราย มีความหมายแฝงที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และไม่ใช่เพียงวลีเฉพาะแบบสำนวนไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มีที่มาจากการเปรียบเทียบกับการล้วงคอหรือรังของงูเห่า ซึ่งเป็นงูพิษร้ายแรง การล้วงเข้าไปในรังของงูเห่าย่อมเสี่ยงต่ออันตรายถึงชีวิต เพราะงูเห่าจะฉกกัดเพื่อป้องกันตัว สำนวนนี้จึงใช้เปรียบเทียบถึงการไปยุ่งเกี่ยวหรือท้าทายผู้ที่มีอำนาจหรือบุคคลที่อันตราย หรือการเข้าไปแทรกแซงเรื่องที่เสี่ยงอันตรายโดยไม่จำเป็น

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ล้วงคองูเห่า" ในประโยค

• แกอย่าไปพูดถึงเรื่องสินบนต่อหน้าเขาเลย เหมือนล้วงคองูเห่าชัดๆ เขาเป็นคนของหน่วยงานปราบปรามนะ
• การที่คุณจะไปซักถามเรื่องทุจริตกับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ ก็เหมือนกับล้วงคองูเห่า คิดให้ดีก่อนทำนะ

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี