คำพังเพย

คำพังเพย

ล้มหมอนนอนเสื่อ

หมายถึง ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว

พจนานุกรมไทย ล้มหมอนนอนเสื่อ หมายถึง:

  1. ก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.

 หมายเหตุ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

 ภาพประกอบ

  • คำพังเพย: ล้มหมอนนอนเสื่อ หมายถึงอะไร?, หมายถึง ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว คำกริยา นอน

 คำพังเพยที่คล้ายกัน

ลมเพลมพัด ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก ลิงหลอกเจ้า ลิ้นกับฟัน ลืมตาอ้าปาก ลูกผีลูกคน ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า ลูกไก่ในกำมือ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ลูบหน้าปะจมูก ล้มทั้งยืน ล้วงคองูเขียว

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ล้มหมอนนอนเสื่อ"

 คำพังเพย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "คำพังเพย"