ประเภทสำนวน
"รีดเลือดเอากับปู" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นถ้อยคำที่เปรียบเปรยถึงการพยายามทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ต้องตีความเพิ่มเติมถึงความหมายแฝง โดยเปรียบเทียบกับการกระทำที่ไม่มีทางสำเร็จ (การรีดเลือดจากปูซึ่งไม่มีเลือดแดงให้รีด)
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เปรียบเทียบกับการพยายามเอาเลือดจากปู ซึ่งเป็นสัตว์ที่ไม่มีเลือดสีแดงเหมือนมนุษย์หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แต่มีน้ำเลี้ยงใสๆ แทน จึงเป็นการกระทำที่ไม่มีทางสำเร็จ สะท้อนถึงการพยายามทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือพยายามเอาสิ่งที่อีกฝ่ายไม่มี
ตัวอย่างการใช้สำนวน "รีดเลือดเอากับปู" ในประโยค
- เขาพยายามรีดเลือดเอากับปู ด้วยการขอยืมเงินจากเพื่อนที่กำลังตกงานและไม่มีรายได้
- การที่จะให้คนจนๆ บริจาคเงินก้อนใหญ่เหมือนกับการรีดเลือดเอากับปู เพราะเขาแทบไม่มีพอใช้อยู่แล้ว
- พยายามขอให้บริษัทที่กำลังขาดทุนเพิ่มเงินเดือนพนักงาน ก็เหมือนกับรีดเลือดเอากับปู
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
