ของเลวแต่เอาไปไว้ในที่สูงเกินไป
ประเภทสำนวน
"มันเทศขึ้นโต๊ะ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยที่ต้องตีความความหมายแฝง ไม่สามารถเข้าใจได้ทันทีจากความหมายตรงตัว และไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้หมายถึง คนที่ไม่มีความรู้หรือไม่มีคุณสมบัติเหมาะสม แต่ได้รับโอกาสหรือตำแหน่งสูง ซึ่งเปรียบเสมือนมันเทศซึ่งเป็นพืชหัวที่ปกติจะงอกงามอยู่ใต้ดิน แต่กลับได้รับการยกย่องให้ขึ้นไปอยู่บนโต๊ะอาหาร เป็นการได้รับฐานะหรือตำแหน่งที่สูงเกินกว่าคุณสมบัติที่มี
ตัวอย่างการใช้สำนวน "มันเทศขึ้นโต๊ะ" ในประโยค
- หลังจากที่เขาได้เลื่อนตำแหน่งทั้งที่ทำงานมาไม่ถึงปี พนักงานเก่าๆ ต่างพากันนินทาว่าเป็นมันเทศขึ้นโต๊ะ
- การได้คนที่ไม่มีความรู้เรื่องการศึกษามาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ ก็เหมือนกับมันเทศขึ้นโต๊ะ นั่นเอง
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
