ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
ประเภทสำนวน
"ผีไม่มีศาล" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยถึงคนที่ไม่มีที่พึ่งพิง ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือ ต้องตีความเพื่อเข้าใจความหมายแฝง ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่วลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษแบบสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากความเชื่อเรื่องผีสางเทวดา โดยผู้คนมักสร้างศาลให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อเป็นที่สถิตและให้ผู้คนกราบไหว้บูชา แต่ผีที่ไม่มีศาลก็คือผีที่ไม่มีใครยกย่องนับถือ ไม่มีที่พึ่งพิง จึงนำมาเปรียบกับคนที่ไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ไร้ที่พึ่ง ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือหรือปกป้อง
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ผีไม่มีศาล" ในประโยค
- หลังจากที่เขาถูกไล่ออกจากงาน ไม่มีญาติสนิทมิตรสหายช่วยเหลือ ชีวิตเหมือนผีไม่มีศาลเลยทีเดียว
- เด็กกำพร้าคนนี้เหมือนผีไม่มีศาล ไม่มีใครดูแลเอาใจใส่ ต้องอยู่อย่างลำพัง
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
