หมายถึง ชอบพูดคำหยาบ
ประเภทสำนวน
"ปากปลาร้า" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยพฤติกรรมของคนที่ชอบพูดจาไม่สุภาพ พูดคำหยาบ ใช้ถ้อยคำไม่ไพเราะ มีลักษณะเป็นการเปรียบเทียบที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้เปรียบเทียบการพูดจาหยาบคายกับปลาร้าที่มีกลิ่นแรง รสจัด เผ็ด และเค็ม เหมือนคนที่พูดจาไม่ไพเราะ พูดจาเผ็ดร้อน หยาบคาย ทำให้ผู้ฟังรู้สึกไม่พอใจ หรือเจ็บปวดจากคำพูดนั้น
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปากปลาร้า" ในประโยค
- เขาเป็นคนปากปลาร้า พูดจาไม่เพราะหู ทำให้คนไม่อยากคบหา
- ถึงแม้เธอจะเป็นคนปากปลาร้า แต่จิตใจเธอดีมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่นเสมอ
- พี่เขยของฉันเป็นคนปากปลาร้า ชอบพูดจาหยาบคาย ทำให้หลายคนเข้าใจผิดว่าเป็นคนไม่ดี
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
