ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ

ประเภทสำนวน

"ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยที่แฝงข้อคิด มีลักษณะเป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมคนที่แสดงออกขัดแย้งกัน คือแสดงออกดีด้วยคำพูด แต่จิตใจกลับคิดร้าย ต้องตีความเพิ่มเติมจึงจะเข้าใจความหมายที่แท้จริง ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

คำพังเพยนี้สะท้อนลักษณะนิสัยคนสองหน้า ที่แสดงออกด้วยคำพูดไพเราะ อ่อนหวาน เป็นมิตร แต่ในใจกลับคิดร้าย หวังทำร้ายหรือทำลายอีกฝ่าย เปรียบเหมือนการพูดดีแต่กลับลับมีดเตรียมเชือดคอ แสดงถึงความไม่จริงใจและการหลอกลวง

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ" ในประโยค

• เธอควรระวังนายสมชายไว้ให้ดี เขาเป็นคนปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ ยิ้มหวานพูดดีแต่ชอบนินทาลับหลัง
• ฉันเคยทำงานกับหัวหน้าที่ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอ ต่อหน้าชมเชยลูกน้อง แต่ลับหลังกลับพยายามกีดกันความก้าวหน้า

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี