ประเภทสำนวน
"ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยพฤติกรรมของคนที่แสดงออกขัดแย้งกัน คือปากพูดดีแต่ใจคิดร้าย ต้องตีความความหมายแฝง ไม่ใช่คำสอนโดยตรงหรือสำนวนเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้สะท้อนถึงความไม่จริงใจของคนที่แสดงออกทางวาจาอย่างหนึ่ง แต่มีความคิดและเจตนาที่เป็นอันตรายอีกอย่างหนึ่ง ปากพูดจาอ่อนหวาน แต่แท้จริงแล้วอาจกำลังวางแผนทำร้ายหรือหักหลัง สอดคล้องกับคำเปรียบเทียบว่าปากพูดดี (ปราศรัย) แต่ใจคิดร้าย (เชือดคอ)
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ" ในประโยค
- เธอเชื่อใจเขาไม่ได้หรอก เขาเป็นคนปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ หน้าไหว้หลังหลอกชัดๆ
- นักการเมืองคนนั้นพูดจาไพเราะกับประชาชน แต่กลับทำนโยบายที่เอาเปรียบประชาชน จึงถูกวิจารณ์ว่าเป็นคนปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี