ประเภทสำนวน
"บ้าห้าร้อยจำพวก" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง แต่เป็นการเปรียบเทียบถึงความบ้าคลั่งหรือความไม่สมเหตุสมผลที่มีหลากหลายรูปแบบ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากการกล่าวถึงความบ้าหรือความคลั่งใคล้ที่มีอยู่หลายประเภท โดยใช้จำนวน 'ห้าร้อย' เพื่อสื่อถึงปริมาณมาก หมายความว่าคนมีความหลงใหลหรือหมกมุ่นในเรื่องต่างๆ อย่างไม่มีขอบเขต ไม่สมเหตุสมผล หรือมากเกินไปจนเหมือนคนบ้า คล้ายกับว่าแต่ละคนก็บ้าไปคนละเรื่อง ไม่เหมือนกัน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "บ้าห้าร้อยจำพวก" ในประโยค
- เขาหลงรักผู้หญิงคนนั้นจนเป็นบ้าห้าร้อยจำพวก ทั้งที่รู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังตามจีบไม่เลิก
- ช่วงนี้วัยรุ่นกำลังบ้าห้าร้อยจำพวกกับศิลปินเกาหลีคนนี้ ซื้อของที่เกี่ยวกับเขาทุกอย่าง จนพ่อแม่ปวดหัว
- นักสะสมแต่ละคนก็บ้าห้าร้อยจำพวก บางคนเก็บแสตมป์ บางคนสะสมเหรียญ บางคนสะสมตุ๊กตา ต่างคนต่างหมกมุ่นในสิ่งที่ตัวเองชอบ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
