ประเภทสำนวน
"น้ำผึ้งเดือนห้า" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเปรย ไม่ได้ให้คำสอนโดยตรง แต่เปรียบเทียบลักษณะหรือพฤติกรรม โดยอาศัยการตีความ ความหมายไม่ได้ตรงตัวตามถ้อยคำ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้มีที่มาจากความเชื่อว่าน้ำผึ้งที่เก็บในเดือนห้าของไทย (ประมาณเดือนเมษายน) จะมีรสชาติหวานที่สุด อร่อยที่สุด เปรียบเทียบกับความรักใหม่ที่หวานชื่น หอมหวาน แต่มักเป็นช่วงสั้นๆ ไม่ยั่งยืน ใช้เปรียบถึงความรักหรือสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงแรกๆ เท่านั้น ไม่ได้คงอยู่ตลอดไป
ตัวอย่างการใช้สำนวน "น้ำผึ้งเดือนห้า" ในประโยค
- คู่รักใหม่ๆ ที่เพิ่งคบกันได้แค่เดือนเดียวก็แต่งงานกัน ฉันว่าเป็นแค่น้ำผึ้งเดือนห้านะ ยังไม่รู้จักนิสัยกันดีพอ
- ความสุขจากการได้รับตำแหน่งใหม่เป็นเพียงน้ำผึ้งเดือนห้า อีกไม่นานภาระงานหนักก็จะตามมา
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
