ประเภทสำนวน
"นั่งทับอุจจาระ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องตีความเป็นนัยเฉพาะ ไม่ใช่คำสอนโดยตรง (สุภาษิต) และไม่ใช่การเปรียบเทียบที่ต้องตีความเพิ่ม (คำพังเพย)
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้ใช้เปรียบเปรยถึงคนที่ทำความผิดหรือทำสิ่งไม่ดีแล้วปกปิดหลักฐานไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นความผิด เพราะการนั่งทับอุจจาระแม้จะกลบได้ชั่วคราว แต่ด้วยธรรมชาติของอุจจาระที่มีกลิ่นเหม็น จึงไม่สามารถปกปิดได้นาน สะท้อนแนวคิดว่าความผิดจะไม่สามารถปกปิดได้ตลอดไป
ตัวอย่างการใช้สำนวน "นั่งทับอุจจาระ" ในประโยค
- พยายามโกงเงินบริษัทแล้วแต่งบัญชีเท็จให้ดูเรียบร้อย เหมือนกับนั่งทับอุจจาระเอาไว้ สุดท้ายก็ถูกตรวจพบจนได้
- ผู้บริหารคนนั้นทำเหมือนนั่งทับอุจจาระ ปิดบังความผิดพลาดในโครงการไว้ แต่สุดท้ายกลิ่นก็โชยออกมาจนได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
