ตกลง รับรอง ตกปากลงคำ ก็ว่า
ประเภทสำนวน
"ตกปากตกคำ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความที่มีการเปรียบเปรยถึงลักษณะการกระทำหรือพฤติกรรม มีความหมายแฝงที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่เพียงวลีเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากการสังเกตธรรมชาติของมนุษย์เกี่ยวกับการรักษาคำพูด หมายถึง การที่บุคคลพูดออกไปแล้วต้องรักษาคำพูดนั้น ไม่สามารถกลับคำหรือเปลี่ยนใจได้ คล้ายกับที่คำพูดหลุดออกจากปากไปแล้วไม่สามารถเรียกกลับมาได้
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ตกปากตกคำ" ในประโยค
- พ่อบอกว่าจะซื้อรถให้หากสอบได้ที่หนึ่ง ตอนนี้ลูกสอบได้แล้วพ่อก็ต้องทำตามสัญญา ตกปากตกคำนะ
- สัญญาเป็นผู้ชายรึเปล่า พูดว่าจะช่วยย้ายของก็ต้องมาช่วย ตกปากตกคำ อย่าเบี้ยวนะ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
