คำพังเพย

คำพังเพย

ดอกพิกุลร่วง

หมายถึง อาการนิ่งไม่พูด กลัวดอกพิกุลร่วง

พจนานุกรมไทย ดอกพิกุลร่วง หมายถึง:

  1. (สํา) เรียกอาการที่นิ่งไม่พูดว่า กลัวดอกพิกุลจะร่วง.

 หมายเหตุ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

 ภาพประกอบ

  • คำพังเพย: ดอกพิกุลร่วง หมายถึงอะไร?, หมายถึง อาการนิ่งไม่พูด กลัวดอกพิกุลร่วง

 คำพังเพยที่คล้ายกัน

ขนหน้าแข้งไม่ร่วง ดักลอบต้องหมั่นกู้ เจ้าชู้ต้องหมั่นเกี้ยว ดินพอกหางหมู ดีดลูกคิดรางแก้ว ดูช้างให้ดูหน้าหนาว ดูสาวให้ดูหน้าร้อน ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ดูตาม้าตาเรือ ดูวัวให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ต้นรักดอกโศก เด็ดบัวไม่ไว้ใย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ดอกพิกุลร่วง"

 คำพังเพย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "คำพังเพย"