คนที่มีปัญญา เป็นคนดีมีความสามารถนั้นหาได้ยาก
เหมือนกับช้างเผือกที่เกิดในป่านาน ๆ ครั้งถึงจะได้พบเจอ
ประเภทสำนวน
"ช้างเผือกเกิดในป่า" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่วลีเฉพาะที่แปลความหมายตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้หมายถึงคนที่มีความสามารถพิเศษ หรือมีคุณสมบัติโดดเด่นมักเกิดในท้องถิ่นห่างไกล หรือในครอบครัวที่ธรรมดา ไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่พิเศษ เปรียบเสมือนช้างเผือกซึ่งเป็นช้างพิเศษหายากแต่กลับเกิดในป่าธรรมดาทั่วไป ไม่ได้เกิดในที่พิเศษแต่อย่างใด
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ช้างเผือกเกิดในป่า" ในประโยค
- น้องคนนี้เรียนในโรงเรียนชนบทห่างไกล แต่สอบติดแพทย์จุฬาฯ ได้คะแนนสูงสุด เป็นช้างเผือกเกิดในป่าจริงๆ
- อัจฉริยะด้านดนตรีคนนี้เกิดในครอบครัวชาวนาธรรมดา ไม่มีใครเล่นดนตรีเป็นเลย แต่เขากลับมีพรสวรรค์ล้ำเลิศ นับเป็นช้างเผือกเกิดในป่าที่น่าทึ่งมาก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี