การเสวยสุข ผลประโยชน์จาก บุญเก่าโดยไม่ เสาะแสวงหา ลู่ทางใหม่ ๆ อาศัยกินของเก่า
ประเภทสำนวน
"กินของเก่า" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นการใช้คำที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถเข้าใจได้จากความหมายตรงตัว ต้องตีความความหมายพิเศษที่เป็นที่เข้าใจกันในวัฒนธรรมไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวน 'กินของเก่า' หมายถึง การได้แต่งงานกับคนที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว หรือไม่ใช่โสด อาจหมายถึงการแต่งงานกับคนที่เป็นหม้าย หย่าร้าง หรือมีประสบการณ์ทางชีวิตคู่มาแล้ว คำว่า 'กิน' ในที่นี้เป็นนัยถึงการได้ครอบครอง ส่วนคำว่า 'ของเก่า' หมายถึงคนที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กินของเก่า" ในประโยค
- พี่สาวเขาไม่ได้แต่งงานกับคนโสด แต่กินของเก่าเพราะสามีเคยมีครอบครัวมาก่อน
- เธอไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมาลงเอยด้วยการกินของเก่า แต่เธอก็ภูมิใจที่พบคนที่เข้าใจและรักเธอจริงๆ แม้เขาจะเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วก็ตาม
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี