ประเภทสำนวน
"กัดหางตัวเอง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่ต้องตีความนัยแฝง ไม่ได้เป็นคำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต และมีโครงสร้างเป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมบางอย่าง
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากการเปรียบเทียบกับสัตว์ เช่น สุนัขที่กัดหางตัวเอง ซึ่งเป็นการกระทำที่ทำร้ายตนเอง ไม่มีประโยชน์และก่อความเจ็บปวดให้ตัวเอง ใช้เปรียบกับคนที่ทำสิ่งที่เป็นโทษหรือย้อนกลับมาทำร้ายตนเอง ทำให้ตนเองเดือดร้อน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กัดหางตัวเอง" ในประโยค
- เขาไปปล่อยข่าวลือใส่ร้ายเพื่อนร่วมงาน สุดท้ายหัวหน้ารู้ความจริงว่าเป็นฝีมือของเขา กลายเป็นกัดหางตัวเอง
- การโกหกเพื่อเอาตัวรอดในตอนนี้ แต่ภายหลังความจริงถูกเปิดเผย จนทำให้ไม่มีใครเชื่อถือ เท่ากับเป็นการกัดหางตัวเอง
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
