ไปน้ำขุ่น ๆ

ประเภทสำนวน

"ไปน้ำขุ่น ๆ" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ต้องเข้าใจความหมายเฉพาะที่ใช้กันในภาษาไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้หมายถึง การออกจากบ้านไปโดยไม่บอกจุดหมายปลายทางที่แน่ชัด หรือออกไปเที่ยวเตร่โดยไม่มีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจน เปรียบเหมือนการไปในน้ำที่ขุ่น ซึ่งไม่สามารถมองเห็นทิศทางหรือจุดหมายได้ชัดเจน

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ไปน้ำขุ่น ๆ" ในประโยค

• เขาบอกแค่ว่าจะไปน้ำขุ่น ๆ แต่ไม่ได้บอกว่าจะไปไหน ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง
• วันหยุดนี้ฉันไม่มีแผนอะไร คงจะไปน้ำขุ่น ๆ เที่ยวตามห้างสักพักแล้วค่อยกลับบ้าน

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี