ไก่แก่หนังเหนียว

ประเภทสำนวน

"ไก่แก่หนังเหนียว" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเทียบคุณลักษณะระหว่างไก่แก่กับบุคคล ต้องตีความเพิ่มเติมว่าหมายถึงลักษณะของคนอย่างไร ไม่ใช่คำสอนโดยตรง และต้องตีความเพิ่มเติมจากคำเปรียบเทียบ

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

คำพังเพยนี้เปรียบเทียบจากไก่ที่มีอายุมาก เนื้อและหนังจะเหนียวทำให้เคี้ยวยาก นำมาเปรียบกับคนสูงอายุที่มีประสบการณ์มาก ผ่านร้อนผ่านหนาว เจอปัญหาและอุปสรรคมามาก จึงเป็นคนที่เอาชนะหรือหลอกล่อได้ยาก มีความอดทนและเข้มแข็ง มีไหวพริบในการรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ ได้ดี

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ไก่แก่หนังเหนียว" ในประโยค

• ถึงคุณลุงจะอายุเจ็ดสิบแล้ว แต่ไก่แก่หนังเหนียว ยังทำงานได้แข็งแรงกว่าคนหนุ่มๆ หลายคน
• อย่าคิดว่าจะหลอกคุณยายได้ง่ายๆ ท่านเป็นไก่แก่หนังเหนียว เล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ท่านเห็นมาหมดแล้ว

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี