โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลหรือคนที่มีฐานะต่ำกว่า เป็นการไม่สมควร
ประเภทสำนวน
"เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยแฝงข้อคิด เปรียบเทียบการแลกสิ่งของที่มีค่าแตกต่างกัน โดยต้องตีความมีความหมายเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงและแปลตรงตัวได้
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
พิมเสน เป็นเครื่องหอมที่มีราคาแพงกว่าเกลือมาก สำนวนนี้จึงหมายถึงการเอาของมีค่ามากไปแลกกับของที่มีค่าน้อยกว่ามาก ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่ฉลาด เป็นการเปรียบถึงการตัดสินใจที่ขาดวิจารณญาณ หรือยอมเสียประโยชน์อย่างมาก
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" ในประโยค
- บริษัทนี้ขายหุ้นราคาถูกเกินไป เหมือนกับเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ น่าเสียดายมูลค่าที่แท้จริง
- การยอมทิ้งงานที่มั่นคงเพื่อไปทำธุรกิจเสี่ยงที่ไม่ได้ศึกษาให้ดีก่อน ก็เหมือนกับเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
