ผู้ชายสูงวัยที่ดูสุภาพน่านับถือ แต่ภายในใจเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าอุบาย
เสือเฒ่าจำศีล ก็ว่า
ประเภทสำนวน
"เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำพังเพยเพราะเป็นการเปรียบเปรยถึงลักษณะของคนที่มีประสบการณ์สูงและฉลาดแกมโกง โดยใช้การเปรียบเทียบกับเสือแก่ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงอย่างสุภาษิต และมีความหมายที่ต้องตีความมากกว่าสำนวนทั่วไป
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้เปรียบเทียบคนที่มีอายุมากมีประสบการณ์สูง ที่ใช้ความชำนาญและไหวพริบในการหลอกลวงผู้อื่น เหมือนเสือเฒ่าที่แม้จะแก่แล้ว แต่ยังมีเล่ห์เหลี่ยมในการล่าเหยื่อ สะท้อนความจริงที่ว่าบางครั้งประสบการณ์ชีวิตอาจถูกนำมาใช้ในทางเจ้าเล่ห์เพทุบายได้
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์" ในประโยค
- อย่าไปเชื่อคำพูดลุงคนนั้นง่ายๆ เขาเป็นเสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ เคยหลอกคนมามากต่อมากแล้ว
- นักการเมืองคนนี้เป็นเสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ พูดจาดีแต่มักจะมีวาระซ่อนเร้นซ่อนอยู่เสมอ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
