วางตัวไม่เหมาะสมกับคนชั้นต่ำกว่าจึงถูกตีเสมอ หรือลามปาม, มักใช้คู่กับเล่นกับสาก สากต่อยหัว
ประเภทสำนวน
"เล่นกับหมาหมาเลียปาก" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลตรงตัวได้ ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ได้มีลักษณะเป็นการเปรียบเทียบชัดเจนเหมือนคำพังเพย แต่เป็นการอธิบายพฤติกรรมเฉพาะที่มีความหมายแฝง
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากธรรมชาติของสุนัขที่มักจะเลียผู้ที่เข้าใกล้หรือเล่นด้วย สื่อถึงการคบหาสมาคมกับใครสักคน แล้วทำให้เขาคิดเกินเลยไป เกิดความสนิทสนม หรือคิดว่าได้รับความเอ็นดูเป็นพิเศษ จนเกิดการล่วงเกินหรือทำตัวไม่เหมาะสม
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เล่นกับหมาหมาเลียปาก" ในประโยค
- พี่ต้องระวังหน่อยนะ เวลาคุยกับน้องใหม่คนนั้น เขาชอบแซวพี่ตลอด นี่ก็เริ่มเล่นกับหมาหมาเลียปากแล้ว
- อย่าไปสนิทกับเขามากนัก ถ้าไม่อยากให้เล่นกับหมาหมาเลียปาก เดี๋ยวเขาจะคิดไปไกลกว่านั้น
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
