เพื่อนกินเพื่อนเที่ยวหาง่าย แต่เพื่อนที่คอยช่วยเหลือยามลำบากนั้นหายาก
ประเภทสำนวน
"เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนที่ชัดเจน บอกข้อเท็จจริงของชีวิตและให้ข้อคิดเตือนใจโดยตรงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ มีความสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องตีความเพิ่มเติม สอนให้เรารู้จักแยกแยะคุณค่าของมิตรภาพ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้สะท้อนถึงความจริงของชีวิตที่ว่า คนที่อยู่เคียงข้างเราในยามสุขสบาย (เพื่อนกิน) นั้นมีมากมายและหาได้ง่าย แต่คนที่จะยืนเคียงข้างเรายามทุกข์ยาก พร้อมเสียสละหรือช่วยเหลือในยามคับขัน (เพื่อนตาย) นั้นหายากยิ่งนัก เป็นการสอนให้รู้จักค่าของคนที่อยู่เคียงข้างในยามลำบาก
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก" ในประโยค
- ทุกคนล้วนเข้ามาในชีวิตผมตอนที่บริษัทประสบความสำเร็จ แต่เมื่อธุรกิจล้ม มีเพียงสมชายเท่านั้นที่ยังอยู่เคียงข้าง ทำให้ผมเข้าใจสุภาษิตที่ว่า เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก
- ยามที่ฉันมีเงิน เพื่อนๆ ล้วนแวะเวียนมาหา แต่พอประสบปัญหาหนี้สิน คนที่ยังติดต่อมาก็มีแค่นิดเดียว จึงเข้าใจว่าทำไมคนเราถึงพูดว่า เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
