สั่งสอนแล้วไม่ทำตัวให้ดีขึ้น ก็ปล่อยไปตามเรื่องราว
ประเภทสำนวน
"เนื้อไหนร้าย ให้ตัดทิ้งเสีย" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนชัดเจนโดยตรง ที่บอกวิธีปฏิบัติเพื่อรักษาส่วนรวมและตัดสิ่งเลวร้ายออกไป มีลักษณะเป็นประโยคสมบูรณ์ที่เข้าใจได้ทันทีว่าสอนให้กำจัดส่วนที่เสียออกไปเพื่อรักษาส่วนที่ดี
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้เปรียบเทียบกับการตัดเนื้อที่เสียหรือเป็นโรคออกไปเพื่อรักษาส่วนที่ดีไว้ แนวคิดนี้สอนให้รู้จักตัดส่วนที่เสียหรือที่เป็นภัยออกไป แม้จะเป็นส่วนหนึ่งของตัวเราหรือของสิ่งที่เรารัก เพื่อป้องกันไม่ให้ความเสียหายลุกลามไปยังส่วนอื่น
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เนื้อไหนร้าย ให้ตัดทิ้งเสีย" ในประโยค
- ถ้ารู้ว่าลูกน้องคนไหนทุจริต ผู้บริหารต้องปฏิบัติตามหลัก เนื้อไหนร้าย ให้ตัดทิ้งเสีย เพื่อรักษาองค์กรไว้
- พ่อแม่ต้องกล้าที่จะตัดความสัมพันธ์กับเพื่อนที่ชักชวนลูกไปในทางเสื่อม ตาม เนื้อไหนร้าย ให้ตัดทิ้งเสีย เพื่อป้องกันลูกไม่ให้เสียคน
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
