คนแก่หรือคนมีอายุมากที่มีนิสัยเจ้าชู้ มีเล่ห์เหลี่ยม ชอบใช้กลอุบายหลอกล่อเด็กสาวไปบำเรอความสุขในทางกามารมณ์
ประเภทสำนวน
"เฒ่าหัวงู" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยถึงพฤติกรรมของคนสูงวัยที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม โดยใช้การเปรียบเทียบกับลักษณะของงู ต้องตีความเพื่อเข้าใจความหมาย ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่คำที่มีความหมายเฉพาะต้องแปลความแบบสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
มีที่มาจากการเปรียบเทียบคนสูงอายุที่ยังมีกิเลสในเรื่องทางเพศสูง กับงูที่แม้จะแก่แล้วก็ยังมีพิษร้าย หมายถึงผู้ชายสูงอายุที่ยังหลงใหลในกามารมณ์ ไม่สำรวมตัว มีความต้องการทางเพศสูง ซึ่งในสังคมไทยดั้งเดิมมองว่าไม่เหมาะสมกับวัย
ตัวอย่างการใช้สำนวน "เฒ่าหัวงู" ในประโยค
- คุณปู่วัย 80 ปี คนนั้นยังชอบจีบสาวๆ อายุรุ่นลูกรุ่นหลาน เป็นเฒ่าหัวงูจริงๆ
- ดาราสูงวัยคนนั้นแต่งงานกับนางแบบสาวอายุห่างกัน 40 ปี คนก็พากันนินทาว่าเป็นเฒ่าหัวงูไม่เหมาะสม
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
