สองฝักสองฝ่าย

ประเภทสำนวน

"สองฝักสองฝ่าย" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยถึงการวางตัวในสถานการณ์ที่มีความขัดแย้ง โดยมีความหมายแฝงที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่คำที่มีความหมายพิเศษเฉพาะเหมือนสำนวนไทย

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากการเปรียบเทียบกับการวางเท้าที่เหยียบอยู่บนทั้งสองฝั่ง หมายถึงคนที่เข้าพวกกับทั้งสองฝ่ายที่ขัดแย้งกัน หรือไม่แสดงจุดยืนชัดเจนว่าตนเองสนับสนุนฝ่ายใด มักเป็นการวางตัวเพื่อหวังผลประโยชน์จากทั้งสองฝ่าย ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่ไม่จริงใจและถูกมองในแง่ลบ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "สองฝักสองฝ่าย" ในประโยค

• ในช่วงที่บริษัทกำลังมีปัญหาความขัดแย้งระหว่างสองฝ่ายผู้บริหาร นาย ก. พยายามสองฝักสองฝ่าย พูดดีกับทั้งสองฝ่ายเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตนเอง
• หลังจากรู้ว่าเธอสองฝักสองฝ่าย ทั้งๆ ที่รู้ว่าเพื่อนสนิททั้งสองคนกำลังทะเลาะกัน ทุกคนก็เริ่มไม่ไว้วางใจเธออีกต่อไป

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี