วางเพลิง

ประเภทสำนวน

"วางเพลิง" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีที่มีความหมายเฉพาะ ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ ต้องตีความเพื่อเข้าใจความหมายที่แท้จริง ไม่ใช่การสอนโดยตรง (สุภาษิต) หรือการเปรียบเทียบ (คำพังเพย)

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวน 'วางเพลิง' หมายถึง การยุยงหรือกล่าวถ้อยคำอันเป็นการปลุกปั่นให้เกิดความร้อนแรง ความแตกแยก ความขัดแย้ง เปรียบเหมือนการจุดไฟเผา ที่ทำให้เกิดความเสียหาย ความร้อนแรง วุ่นวาย มีที่มาจากการวางเพลิงจริงๆ ซึ่งเป็นการก่อเหตุให้เกิดไฟไหม้ด้วยเจตนา

ตัวอย่างการใช้สำนวน "วางเพลิง" ในประโยค

• เขาชอบพูดจาวางเพลิงให้คนในครอบครัวทะเลาะกัน
• นักการเมืองบางคนชอบวางเพลิงด้วยการปลุกปั่นให้ประชาชนเกิดความแตกแยก
• อย่าไปฟังคนที่พูดจาวางเพลิง เดี๋ยวบ้านแตกสาแหรกขาดกันพอดี

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี