ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า

คำพังเพย

หมายถึง รักลูกไม่เท่ากัน

ที่มา เวลาลิงเลี้ยงลูก "จะเอาลูกรักไว้ข้างหลัง เอาลูกชังไว้ข้างหน้า" ตัวที่อยู่ข้างหน้าย่อมถูกกิ่งไม้ทิ่มแทงแขนขาในเวลาผู้เป็นแม่โหนไปโน่นมานี่

ประเภทสำนวน

"ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนที่ตรงไปตรงมาเกี่ยวกับการอบรมเลี้ยงดูบุตร มีเนื้อหาเป็นข้อคิดโดยตรง ไม่ต้องตีความเพิ่มเติม และมีความชัดเจนในตัวเอง เป็นคำสอนที่สมบูรณ์ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สุภาษิตนี้สอนเรื่องการเลี้ยงดูบุตร โดยมีแนวคิดว่า พ่อแม่ที่รักลูกมากเกินไปจนตามใจ มักจะทำให้ลูกเสียคน จึงควรว่ากล่าวตักเตือนหรือดุด่าบ้างเมื่อลูกทำผิด ไม่ใช่คอยปกป้องหรือตามใจลูกเสมอไป เปรียบเหมือนว่าลูกที่ถูกรักมากเกินไปนั้นจะถูกเก็บไว้ข้างหลัง ไม่ได้รับการฝึกฝนให้เผชิญหน้ากับความจริงของชีวิต ส่วนลูกที่ถูกว่ากล่าวตักเตือนจะได้อยู่ข้างหน้า เติบโตเป็นคนดีมีคุณภาพ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า" ในประโยค

  • พ่อแม่ควรจำไว้ว่า ลูกรักอยู่หลัง ลูกชังอยู่หน้า อย่าตามใจลูกมากเกินไป ต้องรู้จักดุด่าเมื่อทำผิด
  • ฉันรู้ว่าลูกจะร้องไห้เมื่อถูกดุ แต่ ลูกรักอยู่หลัง ลูกชังอยู่หน้า ถ้าปล่อยให้เขาทำผิดต่อไป อนาคตจะลำบาก
  • คุณย่าเตือนฉันเสมอว่า ลูกรักอยู่หลัง ลูกชังอยู่หน้า ซึ่งฉันเห็นผลจริงเมื่อเปรียบเทียบกับเพื่อนบ้านที่ตามใจลูกจนเสียคน

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี

 หมายเหตุ

คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย

สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

 ภาพประกอบลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า

  • คำพังเพย: ลูกรักอยู่หลังลูกชังอยู่หน้า หมายถึงอะไร?, หมายถึง รักลูกไม่เท่ากัน ที่มา เวลาลิงเลี้ยงลูก "จะเอาลูกรักไว้ข้างหลัง เอาลูกชังไว้ข้างหน้า" ตัวที่อยู่ข้างหน้าย่อมถูกกิ่งไม้ทิ่มแทงแขนขาในเวลาผู้เป็นแม่โหนไปโน่นมานี่ คำกริยา รัก, ชัง ครอบครัว ลูก คำบอกตำแหน่ง หลัง, หน้า หมวด สุภาษิต

 คำพังเพยที่คล้ายกัน