ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ
ประเภทสำนวน
"ลิงหลอกเจ้า" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นข้อความเปรียบเทียบที่มีความหมายแฝง ต้องตีความเพิ่มเติม เปรียบพฤติกรรมของคนกับลิงที่มีลักษณะเจ้าเล่ห์
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
เป็นคำพังเพยที่มีที่มาจากพฤติกรรมของลิงที่มีความเจ้าเล่ห์และชอบแกล้งคน ใช้เปรียบเปรยถึงคนที่แสร้งทำตัวเป็นคนโง่ ไม่รู้เรื่อง ทั้งที่จริงๆ แล้วฉลาด มีเล่ห์เหลี่ยม เพื่อหลอกลวงผู้อื่นให้เผลอหรือตายใจ เหมือนลิงที่ทำท่าทีไม่รู้ไม่ชี้แต่จริงๆ แอบคิดแผนการอยู่
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ลิงหลอกเจ้า" ในประโยค
- เขาแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ ทำเป็นซื่อๆ แต่ความจริงเขากำลังลิงหลอกเจ้าอยู่ต่างหาก
- อย่าไว้ใจเขานะ ดูท่าทางเหมือนคนไม่รู้อะไร แต่แท้จริงเขาลิงหลอกเจ้า กำลังรอจังหวะเอาเปรียบเราอยู่
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
