คนที่มีความสามารถ มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดนั้นอาจจะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โดยไม่ต้องมีใครสอน
มะนาวกลมกลิ้งไม่มีคนกลึง
ประเภทสำนวน
"มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยเพื่อแสดงนัยบางอย่าง ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่เพียงคำหรือวลีสั้นๆ เหมือนสำนวนไทย แต่เป็นการเปรียบเทียบความหมายแฝงที่ต้องตีความ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้มีที่มาจากลักษณะธรรมชาติของผลมะนาวที่มีรูปร่างกลมโดยธรรมชาติ โดยไม่ต้องมีใครมากลึงหรือตกแต่ง สื่อถึงคนที่มีลักษณะนิสัยหรือความสามารถพิเศษโดยกำเนิด โดยไม่จำเป็นต้องได้รับการฝึกฝนหรือขัดเกลา เป็นพรสวรรค์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
ตัวอย่างการใช้สำนวน "มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง" ในประโยค
- เด็กคนนี้เล่นดนตรีเก่งมากทั้งๆ ที่ไม่เคยเรียนที่ไหนมาก่อน เรียกได้ว่ามะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง
- ความสามารถในการพูดของเธอเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง พูดเก่งโดยไม่ต้องผ่านการฝึกฝนใดๆ
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
