พูดเป็นนัย

ประเภทสำนวน

"พูดเป็นนัย" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นวลีเฉพาะที่มีความหมายพิเศษ ไม่ได้สอนโดยตรงและไม่ได้เปรียบเทียบ แต่เป็นการบรรยายลักษณะการพูดแบบเฉพาะที่ต้องตีความ

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้หมายถึงการพูดโดยไม่กล่าวตรงไปตรงมา แต่ใช้ถ้อยคำที่อ้อมค้อม มีความหมายแฝง ทำให้ผู้ฟังต้องตีความเอาเอง ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของวัฒนธรรมไทยที่บางครั้งนิยมการพูดอ้อม ไม่พูดตรง เพื่อรักษาน้ำใจหรือบางครั้งเพื่อแสดงความไม่พอใจโดยไม่ต้องเผชิญหน้า

ตัวอย่างการใช้สำนวน "พูดเป็นนัย" ในประโยค

• คุณพ่อพูดเป็นนัยว่าอยากให้ฉันกลับบ้านเร็วขึ้น โดยบอกว่า 'ตอนนี้มืดแล้วนะ เดี๋ยวพ่อจะเป็นห่วง'
• เธอไม่ได้บอกตรงๆ ว่าไม่ชอบอาหารจานนี้ แต่พูดเป็นนัยว่า 'เอ... รสชาติแปลกดีนะ ฉันไม่เคยกินแบบนี้มาก่อน'

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี