ประพฤติไม่ตรงตามแบบตามธรรมเนียมประเพณีของบรรพบุรุษ.
ประเภทสำนวน
"นอกคอก" จัดว่าเป็น สำนวนไทย เพราะว่า เป็นคำเฉพาะที่ไม่สามารถแปลความหมายตรงตัวได้ เมื่อพูดว่า 'นอกคอก' ไม่ได้หมายถึงการอยู่นอกคอกสัตว์จริงๆ แต่มีความหมายเฉพาะในบริบทของพฤติกรรมที่ผิดแปลกไปจากกฎเกณฑ์หรือแนวปฏิบัติ
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มีที่มาจากการเปรียบเทียบกับสัตว์ที่หลุดออกจากคอกหรือรั้วที่กักขังไว้ โดยคอกเปรียบเสมือนกรอบกติกาหรือระเบียบแบบแผนในสังคม ผู้ที่ 'นอกคอก' จึงหมายถึงคนที่ประพฤติผิดไปจากธรรมเนียมปฏิบัติ กฎระเบียบ หรือขนบธรรมเนียมที่คนส่วนใหญ่ยึดถือ
ตัวอย่างการใช้สำนวน "นอกคอก" ในประโยค
- เขาเป็นคนชอบเดินนอกคอก ไม่ค่อยทำตามกฎระเบียบเท่าไหร่
- พวกวัยรุ่นสมัยนี้มักมีความคิดนอกคอก ไม่เหมือนที่พ่อแม่เคยสอน
- ในวงการศิลปะ คนที่คิดนอกคอกกลับมักจะประสบความสำเร็จมากกว่า เพราะสร้างสรรค์งานที่แปลกใหม่ได้
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
