นกกระจอกกินน้ำ

ประเภทสำนวน

"นกกระจอกกินน้ำ" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมหรือลักษณะการกระทำ ต้องตีความเพิ่มเติมและเป็นการเปรียบเปรยที่ไม่สอนโดยตรง

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้มาจากลักษณะการกินน้ำของนกกระจอก ที่จะเอาปากจุ่มน้ำแล้วเงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำไหลลงคอ แล้วทำเช่นนี้ซ้ำๆ เปรียบเปรยถึงคนที่ทำอะไรทีละเล็กทีละน้อย ไม่ทำให้เสร็จในคราวเดียว หรือทำอะไรไม่ต่อเนื่อง มีการหยุดเป็นระยะ

ตัวอย่างการใช้สำนวน "นกกระจอกกินน้ำ" ในประโยค

• งานนี้สำคัญ เราต้องทำให้เสร็จในคราวเดียว อย่าทำแบบนกกระจอกกินน้ำ
• เขาทำงานแบบนกกระจอกกินน้ำ เดี๋ยวทำเดี๋ยวหยุด ทำให้งานไม่เสร็จสักที

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี