เชื่อง ไม่มีพิษมีภัย แต่ความจริงแล้วกลับซ่อนความร้ายกาจ ความเจ้าเล่ห์ เอาไว้ภายใน โดยโบราณท่านเปรียบไว้เหมือนแมวเชื่องๆตัวหนึ่ง แต่ถึงเวลาที่ตื่นตัวกลับปราดเปรียวและมีพิษสงร้ายกาจ
ทำทีว่าเป็นคนซื่อ แต่พอเผลอก็ออกลวดลายทันที เช่นเดียวกับแมวที่นอนบิดขี้เกียจ ไม่ลืมหูลืมตาอยู่ใกล้ ๆ หวดนึ่งข้าวข้าง ๆ เตาไฟที่มีปลาย่างวางอยู่พอคนเผลอมันก็ลุกขึ้นคาบ เอาปลาไปทันที
แมวนอนหวด ก็ว่า
ประเภทสำนวน
"ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเปรยพฤติกรรมที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง และมีลักษณะของการเปรียบเทียบพฤติกรรมของคนกับแมว
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้มาจากลักษณะของแมวที่ดูสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ปรากฏเหมือนซื่อสัตย์ไร้พิษภัย แต่แท้จริงแล้วมีความเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่ภายใน เปรียบกับคนที่แสร้งทำตัวซื่อบื้อ ทำเป็นไม่รู้ไม่เข้าใจ แต่แท้จริงแล้วเป็นคนเจ้าเล่ห์ มีเล่ห์เหลี่ยมมาก คำว่า 'หวด' หมายถึงภาชนะสานด้วยไม้ไผ่สำหรับนึ่งข้าวเหนียว ซึ่งแมวมักจะชอบนอนใกล้ๆ เพราะความอุ่น แต่มีเจตนาแอบรอกินปลาหรืออาหารที่จะนึ่งหรือถูกนึ่งไว้
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" ในประโยค
- น้องคนนี้ดูเหมือนจะไม่รู้อะไร ซื่อเหมือนแมวนอนหวด แต่ความจริงแล้วฉลาดมาก หลอกพวกเราได้หมด
- ระวังคนที่ทำตัวซื่อเหมือนแมวนอนหวด เขาไม่ได้ซื่อจริงหรอก แต่กำลังรอโอกาสที่จะทำอะไรบางอย่าง
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นถ้อยคำเปรียบเปรยถึงลักษณะนิสัยคนที่แสร้งทำเป็นซื่อ แต่แท้จริงแล้วมีเล่ห์เหลี่ยม เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรงแบบสุภาษิต
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สำนวนนี้มาจากพฤติกรรมของแมวที่แกล้งทำเป็นนอนนิ่ง ทำท่าซื่อๆ อยู่ใกล้กับหวด (ภาชนะจักสานรูปกลมสำหรับนึ่งข้าวเหนียว) ซึ่งอาจมีอาหารอยู่ แต่ความจริงแล้วแมวกำลังรอจังหวะที่จะขโมยกินของในหวด สะท้อนถึงคนที่แสร้งทำเป็นซื่อ แต่แท้จริงแล้วมีเจตนาซ่อนเร้นหรือคิดร้าย
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" ในประโยค
- ระวังคนอย่างเขาไว้ ซื่อเหมือนแมวนอนหวด แต่พอเผลอเป็นเอาเปรียบเราทันที
- อย่าไว้ใจเธอนัก ดูท่าทางซื่อเหมือนแมวนอนหวด แต่เรื่องคดโกงนี่เก่งนัก
- หน้าตาเขาดูใสซื่อ แต่ความจริงซื่อเหมือนแมวนอนหวด เคยหลอกเอาเงินคนแถวบ้านไปหลายราย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
ประเภทสำนวน
"ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมของมนุษย์กับลักษณะของแมวที่ดูเหมือนซื่อแต่แท้จริงมีเล่ห์เหลี่ยม ต้องตีความเพิ่มเติมจากการเปรียบเปรย ไม่ใช่คำสอนโดยตรงเหมือนสุภาษิต และไม่ใช่คำเฉพาะที่แปลตรงตัวไม่ได้เหมือนสำนวนไทย
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
แมวนอนหวด คือแมวที่นอนขดตัวอยู่ใกล้ๆ หวด (ภาชนะจักสานที่ใช้นึ่งข้าวเหนียว) โดยทำทีท่าเหมือนหลับและไม่สนใจอาหาร แต่ความจริงแล้วแมวกำลังรอจังหวะที่จะขโมยกินอาหารในหวด คำพังเพยนี้ใช้เปรียบเทียบถึงคนที่แสร้งทำตัวซื่อๆ เรียบร้อย ไม่มีพิษมีภัย แต่ในใจกลับคิดร้ายหรือมีเล่ห์เหลี่ยมซ่อนอยู่
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ซื่อเหมือนแมวนอนหวด" ในประโยค
- อย่าไว้ใจเขานะ เขาเป็นคนซื่อเหมือนแมวนอนหวด ดูเรียบร้อยแต่คอยจ้องจะเอาเปรียบคนอื่นตลอด
- หัวหน้าฝ่ายการเงินคนนั้นซื่อเหมือนแมวนอนหวด ทำตัวเรียบร้อยต่อหน้าเจ้านาย แต่แอบฉกเงินบริษัทไปหลายแสน
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
