ชาติเสือจับเนื้อกินเอง

ประเภทสำนวน

"ชาติเสือจับเนื้อกินเอง" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นคำเปรียบเปรยที่ต้องตีความเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนโดยตรง แต่เป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมลักษณะของคนบางประเภท ที่มีความสามารถพึ่งพาตนเองได้

ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง

สำนวนนี้เปรียบเทียบกับลักษณะของเสือซึ่งเป็นสัตว์นักล่าที่แข็งแกร่ง สามารถหาอาหารด้วยตนเอง ไม่ต้องพึ่งพาผู้อื่น สะท้อนแนวคิดเรื่องความเป็นคนเข้มแข็ง เป็นตัวของตัวเอง สามารถพึ่งพาตนเองได้ ไม่ต้องรอความช่วยเหลือจากผู้อื่น

ตัวอย่างการใช้สำนวน "ชาติเสือจับเนื้อกินเอง" ในประโยค

• พ่อแม่ไม่ต้องห่วงลูกชายคนนี้หรอก เขาเป็นชาติเสือต้องจับเนื้อกินเอง ต่อให้ส่งไปเรียนต่างประเทศคนเดียว ก็คงไม่มีปัญหาอะไร
• ฉันไม่ชอบให้ใครมาช่วยทำงานหรอก ชาติเสือต้องจับเนื้อกินเอง ฉันทำเองได้ดีกว่า

สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย

สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน

สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา

คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี