คนที่ต่ำต้อยไม่มีเกียรติ ไปอยู่ท่ามกลางสังคมผู้ดี ผู้สูงศักดิ์ ทำให้ถูกดูหมิ่น ดูแคลน เป็นที่รังเกียจ
ประเภทสำนวน
"กาในหมู่หงส์" จัดว่าเป็น คำพังเพย เพราะว่า เป็นการเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกาและหงส์เพื่อสื่อถึงความแตกต่างทางสถานะหรือคุณค่า ไม่ใช่คำสอนโดยตรง (จึงไม่ใช่สุภาษิต) และไม่ใช่วลีที่มีความหมายเฉพาะโดยไม่ต้องตีความ (จึงไม่ใช่สำนวนไทย)
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
คำพังเพยนี้มีที่มาจากการเปรียบเทียบระหว่างกาซึ่งเป็นนกสีดำ ดูธรรมดา กับหงส์ซึ่งเป็นนกที่มีความสง่างาม สวยงาม มักใช้เปรียบเปรยถึงคนที่มีฐานะต่ำต้อย วรรณะต่ำ ความรู้น้อย หรือด้อยคุณค่า แต่ไปอยู่ในกลุ่มคนที่มีฐานะสูงส่ง มียศถาบรรดาศักดิ์ มีความรู้สูง หรือมีคุณค่ามาก ทำให้เกิดความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจน
ตัวอย่างการใช้สำนวน "กาในหมู่หงส์" ในประโยค
- น้องคนนี้เรียนไม่เก่ง แต่พ่อแม่ดันส่งไปเรียนโรงเรียนสาธิตที่มีแต่เด็กเก่งๆ เลยกลายเป็นกาในหมู่หงส์
- เธอแต่งตัวไม่ทันสมัย พอไปร่วมงานแฟชั่นโชว์ที่มีแต่คนแต่งตัวหรูหรา ก็เหมือนกาในหมู่หงส์ไปเลย
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี