ประพฤติอย่างไร ธรรมะจึงจะตามรักษาผู้นั้นได้
ประเภทสำนวน
"ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม" จัดว่าเป็น สุภาษิต เพราะว่า เป็นคำสอนที่ให้ข้อคิดโดยตรง แสดงหลักธรรมคำสอนที่ชัดเจน เข้าใจได้ทันทีและสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องมีการตีความหรือเปรียบเปรยแต่อย่างใด เป็นคำสอนโดยตรงเกี่ยวกับการประพฤติธรรม
ที่มาและแนวคิดเบื้องหลัง
สุภาษิตนี้มาจากพระพุทธศาสนา แสดงหลักความเชื่อว่าผู้ที่ประพฤติตนอยู่ในธรรม ปฏิบัติดี ทำความดี จะได้รับการคุ้มครองจากธรรมะ หรือกฎแห่งความดีนั้นเอง สะท้อนความเชื่อที่ว่าการทำดีย่อมนำมาซึ่งความคุ้มครอง ความปลอดภัย และความสุขในชีวิต
ตัวอย่างการใช้สำนวน "ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม" ในประโยค
- คุณยายมักจะสอนหลานๆ เสมอว่า 'ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม' ถ้าเราทำดี สิ่งดีๆ ก็จะปกป้องเรา
- เมื่อเกิดเหตุร้ายในชุมชน แต่ครอบครัวของพระอาจารย์ปลอดภัย ชาวบ้านต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า 'ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม' เพราะท่านเป็นผู้มีศีลธรรม
สรุปและทบทวนเรื่อง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย
สุภาษิต และคำพังเพย จัดเป็น "สำนวน" ด้วยกันทั้งคู่ เพราะมีความหมายในเชิงเปรียบเทียบ และเป็นถ้อยคำที่ใช้สืบเนื่องกันมานาน
สุภาษิต เป็นถ้อยคำที่มักใช้คำสั้น ๆ กะทัดรัดแต่มีความหมายลึกซึ้ง มีสัมผัสคล้องจอง ส่วนใหญ่สุภาษิตที่ใช้ในสังคมไทยมักมีที่มาจากคำสอนทางพุทธศาสนา
คำพังเพย เป็นถ้อยคำที่ให้ข้อคิด โดยกล่าวถึงพฤติกรรมหรือธรรมชาติรอบตัว ส่วนมากมักเป็นถ้อยคำที่เป็นข้อสรุปการกระทำหรือพฤติกรรมทั่วไป อาจมีที่มาจากนิทาน ตำนาน วรรณคดี
