คำพังเพย เกี่ยวกับ สุภาษิต (หน้าที่ 2)

  1. เรือล่มเมื่อจอดตาบอดเมื่อแก่
    หมายถึง คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่
  2. เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
    หมายถึง การให้อภัย คือการยุติความบาดหมางทั้งปวง ไม่จองเวรจองกรรมกัน เวรกรรมก็จะไม่เกิดขึ้นใหม่
  3. เวลาและวารีไม่เคยคอยใคร
    หมายถึง สิ่งต่าง ๆ หรือโอกาสต่าง ๆ จะไม่รอใคร
  4. เสียกำแล้วได้กอบ
    หมายถึง เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง
  5. เสียกำได้กอบ
    หมายถึง เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง
  6. เสียน้อย เสียยาก เสียมาก เสียง่าย
    หมายถึง เสียประโยชน์เพียงเล็กน้อยแต่ไม่ยอมเสีย ทำให้ต้องมาเสียมากในที่สุด
  7. เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม
    หมายถึง เอาลูกของคนอื่นมาเลี้ยงเป็นลูกเป็นภาระรับผิดชอบที่หวังผลตอบแทนแน่นอนไม่ได้
  8. แพ้เป็นพระชนะเป็นมาร
    หมายถึง การยอมแพ้ทำให้เรื่องสงบ การไม่ยอมแพ้ทำให้เรื่องไม่สงบ
  9. โลภนักมักลาภหาย
    หมายถึง อยากได้ทีละมาก ๆ สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย
  10. โลภมาก ลาภหาย
    หมายถึง อยากได้ทีละมาก ๆ สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย
  11. ใจเขาใจเรา
    หมายถึง การที่มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น หากคิดที่จะทำอะไรสักอย่างกับผู้อื่น ให้นึกถึงความรู้สึกของเขา ถ้าเราเป็นเขาจะรู้สึกอย่างไร
  12. ในน้ำมีปลาในนามีข้าว
    หมายถึง ดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ ผู้คนไม่อดอยากปากแห้ง โดยเทียบได้กับในแหล่งน้ำทุกที่มีปลาให้จับเป็นอาหารและในนาก็มีข้าวอุดมสมบูรณ์
  13. ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง
    หมายถึง ความสวยงามเกิดขึ้นได้จากการปรุงแต่ง
  14. ไม่มีมูลฝอยหมาไม่ขี้
    หมายถึง ไม่มีเหตุย่อมไม่มีผล
  15. ไม่เห็นน้ำตัดกระบอก
    หมายถึง การด่วนตัดสินหรือทำอะไรล่วงหน้าไปก่อน ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ข้างหน้าจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่
  16. ไม่ได้ด้วยเล่ห์เอาด้วยกล
    หมายถึง การพยายามทำทุกวิธีทางที่ต้องเอาชนะให้ได้ ถ้าวิธีแรกไม่สำเร็จ ก็จะหาวิธีต่อไปโดยไม่คำนึงว่าจะป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดี
  17. ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก
    หมายถึง อบรมสั่งสอนเด็กให้ประพฤติดีได้ง่ายกว่าอบรมสั่งสอนผู้ใหญ่

 แสดงความคิดเห็น